لباس محلی زنان گیلانی، از شلیته تا بستن چادرشب

همشهری آنلاین: لباس محلی زنان گیلان  رنگین‌کمانی از رنگ‌های مختلف است. شاد بودن رنگ‌های لباس زنان گیلانی‌ها را به‌دلیل رنگ‌های موجود در طبیعت آن می‌دانند.  

در مناطق مختلف، لباس زنان گیلانی با هم تفاوت‌هایی دارند. به عنوان نمونه لباس‌ زنان در منطقه شرق، غرب و مرکز استان با نام‌های قاسم آبادی، تالشی و رسوخی مجزا می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یعنی کسانی که در جلگه و مناطق ساحلی زندگی می‌کنند لباسی متفاوت با مناطق کوهپایه‌ای دارند. لباس رسوخی بیشتر در شهر ماسوله دیده می شود که یادگار زمان قاجار است.  

حتی دختران دم‌بخت هم در گیلان با نوع لباسشان شناخته می‌شوند. آنها شلیته‌های سفید می‌پوشند. این در حالی است که زنان دیگر شلیته‌های گلدار به تن می‌کنند. در طراحی لباس گیلانی‌ها به ویژه زنان به جزییات و نوع زندگی و کار آنها کاملا دقت می‌شود، به‌طوری‌که  لباس زنان به شکلی طراحی شده که وقتی سوار بر اسب می‌شوند، بدنشان پیدا نشود.

هرچه به کوهپایه‌های گیلان نزدیک‌تر شویم نوع پارچه برای دوخت لباس زنان ضخیم‌تر می‌شود، مثلاً آنهایی که در دیلمان زندگی می‌کنند،   بیشتر از پارچه مخمل استفاده می‌کنند و آنهایی که در جلگه زندگی می‌کنند لباسهایشان ابریشمی است. نوع دوخت نیز در نواحی مختلف متفاوت است.  لباس‌های دیلمانی‌ها  بسیار زیبا دوخته می‌شود، در لباس دیلمان دوخت‌ها  ابتدایی هستند، به‌طوری‌که سطح لباس را با نخ‌های رنگی و با دست بخیه ساده می‌زنند، طرح گل، گلدان و ماه و ستاره همراه طرح زیگزاگ در این نوع لباس‌ وجود دارد.  

دامن‌های شلیته و پرچین و جلیقه‌های پولک‌دوزی شده نیز در بیشتر لباس‌های زنان گیلانی به چشم می‌خورد. شلیته یا کوتاه تومان (تـنبـان) دامنـی کوتاه و پرچین است که به آن «گردتومان» نیز می‌گویند. درازتومان (تنبان) هم واژه‌ای‌ اسـت که برای دامن بلند چین‌دار در مرکز و شرق گیلان استفاده می‌شود در غرب گیلان، تالشی‌ها آن را «شلار» می‌گویند. بلندی پیراهن و شلیته مشخص کننده بخش‌های مختلف غرب گیلان است. به عنوان نمونه در ماسال پیراهن کوتاه تا بالای زانو می‌پوشند.

به‌طور کلی روسری و سربند (لچک) پیراهن یا جمه، جلیقه، الجاقبا، کت، دامن، شلیته، شلوار و چادرکمر از بخش‌های اصلی لباس محلی زنان گیلان است.

بیشتر زنان گیلانی از دو سربند، یکی در زیر (لچک) و دیگری روی آن (دستمال) استفاده می‌کنند. بالاپوش بانوان گیلانی هم یک پیراهن است که در گویش تالشی  شسی  و در شرق و جلگه تالش جمه خوانده می‌شود. دو طرف این پیراهن نیز چاک دارد. اندازه چاک پیراهن و بلندی آن نیز که اصولا روی تنبان می‌آید در قسمت‌های مختلف گیلان متفاوت است.

جلیقه نیز بخش جدانشدنی از پوشش بانوان گیلان است. در غرب گیلان به جلخته،    در شرق گیلان جرقده یا جرزقه و در جلگه‌های گیلان جلقته، جلتقه، جلخته و جلخده نامیده می‌شود. این جلیقه به‌صورت جلوباز، سه دکمه و یقه هفت با سه جیب در طرفین دوخته می‌شود و پشت آن سکگ دارد تا بتوان آن را گشاد یا تنگ کرد.

الجاقبا نیز با پارچه مخملی یا پارچه چادرشب دوخته می‌شود کـه پـوشش زنان در کوهستان‌های شرقی و قاسم‌آباد است.

در برخی روستاهای مرکزی گیلان پارچه چادرنمازی را دور کمر خود می‌بندند، اما در بخش شرق گیلان برای این کار از چادرشب استفاده می‌کنند. در گویش محلی به چادرشب «چارشو»    گفته می‌شود و رنگ اصلی زمینه آن معمولا قرمز است.   زنان گیلانی چادرشب را هنگام کشاورزی و چیدن برگ سبز چای، نشاء، وجین و چیدن مرکبات در هوای سرد و هنگامی که مجبورند ساعت‌ها به شکل خمیده کار کنند، به دور کمر می بندند تا هم  کمردرد نگیرند و هم گرم بمانند. همچنین برخی از آنها کودکان خود را موقع کار با چادرشب به پشت می‌بندند.    

سفر به گیلان لباس محلی گیلانی‌ها؛ شادترین لباس جهان کد خبر 485913 برچسب‌ها استان گیلان مجله سفر به گيلان مجله پوشش سنتي ايران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: استان گیلان زنان گیلانی زنان گیلان لباس زنان لباس محلی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۹۳۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خیانت «سیسی» در بستن راه تنفس فلسطینی‌ها

موضوعی که در صورت تحقق یافتن، پیامدهای بسیاری برای غزه، مصر و حتی کشورهای منطقه به همراه خواهد داشت و به اعتقاد عده‌ای، نقض قوانین بین‌المللی از جمله توافق کمپ دیوید است.
حمله رژیم صهیونیستی به رفح علاوه بر ابعاد انسانی و فاجعه‌آمیزی که در افزایش تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها دارد،

سختی‌های زیادی را برای مردم غزه به همراه داشته است. فعالیت نظامی و نظارت ارتش اسرائیل بر این منطقه می‌تواند موجب تسلط بر رفح شود. هدف نخست اشغالگران هم این است پس از تصرف گذرگاه، مردم باریکه غزه را مجبور به خروج از این منطقه به سمت صحرای سینا کنند.

گذرگاه رفح با وجود دارا بودن امتیازات خاص، در گذشته و هم‌اکنون توسط دولت مصر بسته بوده و امکان ارسال غذا و دارو از این گذرگاه وجود ندارد. قاهره همکاری و هماهنگی تنگاتنگی با رژیم صهیونیستی داشته و دارد که در موضوع جنگ غزه هم ادامه داشته است. با این حال، مسلط شدن رژیم صهیونیستی بر رفح در بلندمدت دارای تبعات جبران‌ناپذیری است و می‌تواند فشار بیشتری را بر مردم جنگ‌زده باریکه غزه وارد کند و به اصطلاح تنها راه تنفسی آن‌ها را ببندد.

اگرچه بسیاری، اقدام نظامی تل‌آویو را نقض معاهدات گذشته و تجاوز به حقوق مصر تعبیر کرده‌اند ولی دولت السیسی از اقدام صهیونیست‌ها جلوگیری نخواهد کرد، همان‌گونه که اقدام نظامی در العریش و رفح با همکاری مصر انجام شد. به همین دلیل، بالا گرفتن تنش نظامی و درگیری میان رژیم صهیونیستی و مصر بعید است. مصر متحد رژیم صهیونیستی بوده و هست، دلیل آن نیز پیروی تل‌آویو و قاهره از سیاست‌های راهبردی ایالات متحده آمریکا در منطقه شرق مدیترانه است. قاهره در این منطقه تنها با تبلیغات رسانه‌ای سعی دارد بگوید با اقدامات اسرائیل مخالف است، ولی عملاً این رژیم را در موضوعات مختلف همراهی می‌کند.

رژیم اشغالگر، تمام موافقت‌نامه‌ها و قراردادهایی را که در ۷۰ سال گذشته امضا کرده، اعم از کمپ دیوید و یا سایر تعهدنامه‌های بین‌المللی، زیر پا گذاشته و به هیچ کدامش نیز پایبند نبوده است. صهیونیست‌ها تنها زمانی از قوانین بین‌المللی پیروی کرده‌اند که محور مقاومت با آن‌ها مقابله به مثل کرده و یا ضربات محکمی را بر پیکره امنیتی-نظامی این رژیم وارد کرده است.

در نهایت اینکه اگر صهیونیست‌ها بر رفح مسلط شوند، باز هم این رژیم طعم پیروزی در جنگ را نخواهد چشید. پیش‌تر شاهد بودیم اسرائیلی‌ها در خان‌یونس و شهر غزه هم عملیات‌هایی را انجام دادند و بیشتر این مناطق را اشغال و با خاک یکسان کردند، اما تنها ساعاتی پس از خروج، این نیروهای مقاومت و حماس بودند که دوباره در خیابان‌های این شهرها جولان دادند. ضمن اینکه صهیونیست‌ها از تحقق اهداف ابتدایی خود هم بسیار دور هستند. اهداف اسرائیل که نتانیاهو در ابتدای تجاوز به غزه اعلام کرد، آزاد کردن اسرای صهیونیست، جلوگیری از عملیات موشکی نیروهای مقاومت و همچنین نابودی و ریشه‌کنی حماس بود که هیچ کدام از این موارد محقق نشد.

تنها پیامد وحشی‌گری صهیونیست‌ها، کشتار شهروندان بی‌گناه فلسطین بود که این مسئله البته آگاهی افکار عمومی از میزان جنایت اشغالگران را فریاد زد. حمله به مناطق مرزی مصر و فلسطین اشغالی توسط ارتش اسرائیل نیز تنها فشار افکار عمومی دنیا را به همراه خواهد داشت که برای رژیم صهیونیستی و ایالات متحده چالش‌آفرین است. به نظر، آخرین تیر ترکش اسرائیل، اشغال رفح است که عملاً این موضوع هم سودی برای آن‌ها نخواهد داشت.